Send us a text
पूर्वी आमच्या आळीत एक म्हातारा मीठवाला यायचा. “अरे, अर्धी बरणी मीठ सांगितल होत,” असं म्हटलं तर म्हणायचा, “ तसे केले तर आपल्याला आयुष्यात अर्धंच सुख मिळतं. तुम्ही पैसे अर्ध्या बरणीचेच द्या.”
रघू बाजारभावापेक्षा स्वस्त आंबे विकायचा.गिऱ्हाईकांना कसं पटवायचं, माणूस कसा ओळखायचा, मेहनत कशी करायची हे शिकत मग धंद्यात यायचं. असे त्याला वडिलांनी सांगितले होते.
फुलवाला, केळीवाला, बिस्कीटवाला......ही सगळी माणूसपण जपणारी माणसे आता हरवून गेलीत...!