Send us a text

दुसऱ्या दिवशी प्रभू रामचंद्र, गुरू विश्वामित्र, लक्ष्मण, भरत, शत्रुघ्न, मंत्रीगण आणि अयोध्यावासी शरयू नदी किनारी जमले. वीर हनुमान शांतपणे बसून रामनाम जपत होते.

प्रभू रामचंद्रांनी जड अंतःकरणाने धनुष्य उचलले. गुरू विश्वामित्र यांच्या परवानगीने परम भक्त हनुमानावर बाण सोडला.
रामबाण तर सुटला, परंतु त्याच क्षणी काही अद्भुत घडले. . रामबाण हनुमानाजवळ पोहोचला परंतु रामनामाच्या अभेद्य कवचला भेदू न शकल्याने तो निष्प्रभ होऊन रामचंद्रांकडे परतला.

Send us a text

राजा रविवर्मा सुगंधा बाईंना म्हणाले,
"बाईसाहेब, मी एका श्रीमंत घराण्यात, वेदपठण, कथाकीर्तन ऐकत मी वाढलो. त्यामुळं नलदमयंती, हंस-दमयंती, सैरंध्री, द्रौपदी, ही सारी रूपं माझ्या मनात रेंगाळत होती."
"पण ती द्रौपदी, ती सीता, ती लक्ष्मी, ती सरस्वती मी आणू कुठून?"
"ह्या देवता होण्याचे सामर्थ्य देवानं तुमच्या रूपाला दिलेलं आहे.
तुम्ही मला साहाय्य केलं तर, देवतांना साकार करण्याची माझी सारी स्वप्नं साकार होतील."

Send us a text

जेव्हा युरोपियन-अमेरिकन स्थायिकांनी आयोवामध्ये पहिल्यांदा नांगरणी सुरू केली तेव्हा त्यांना आढळलं की हवामान आणि स्थानिक जमिनीच्या प्रकाराने इथे या सेंद्रिय पालापाचोळ्याची, वाळू आणि गाळ एकत्र होऊन चिकणमाती नावाची पौष्टिक, समृद्ध अशी माती तयार झाली आहे. यामुळे आयोवाला पृथ्वीवरील सर्वात सुपीक मातींपैकी एक असलेली माती मिळाली, आणि तिने गेल्या 160 वर्षांमध्ये युनायटेड स्टेट्समधील आयोवाला कॅार्न, सोयाबीन आणि ओटस् च्या सर्वात मोठ्या उत्पादकांपैकी एक पण बनवलं.